Քիչ առաջ ոստիկանության զորքերը մտան Էջմիածին քաղաք։ Երկու ավտոբուս է բերվել Էջմիածին, որոնք, ըստ երևույթին, սպասում են հրահանգի։ Մայր Աթոռի բակում իրավիճակը գերլարված է։ Հավաքված քաղաքացիները թույլ չտվեցին իրավապահներին իրենց հետ տանել Շիրակի թեմի առաջնորդ Միքայել Սրբազանին։ Այստեղ են ժամանել նաև կարմիրբերետավորները։ Մայր Աթոռի մոտ հավաքված քաղաքացիները կոչ են անում բոլոր հայերին հավաքվել Մայր Աթոռի բակում և կանգնել ի պաշտպանություն Եկեղեցու։               
 
  • Աղոթարան

    Աղոթարան

    03.03.2020| 00:05
    Տե՛ր, օգ­նի՛ր եր­գել Մարդ­կու­թ­յան բո­լոր ցա­վե­րի վրա, Սա­րե­րից վե­րև ճախ­րող ձայ­նե­րով, Դեպ եր­կինք ուղղ­ված լու­սեղ կան­թե­ղով:
  • Աղոթարան

    Աղոթարան

    28.02.2020| 09:24
    Գարուն կգա, Դու այցի կգաս` լուսեղ կանթեղով։ Ցորեն ու հացի բույրը հակինթե, Կլցվի մեկեն սրտերիս վրա:
  • Աղոթարան

    Աղոթարան

    25.02.2020| 00:08
    Երկինքն իջ­նում է, Բայց մեր ոտ­նե­րը` դեռևս կա­վից, Ցե­խո­տում են լուրթ կա­պույ­տը երկ­նի։ Ին­չու՞ է այդ­պես:
  • Աղոթարան

    Աղոթարան

    21.02.2020| 00:03
    Անցար իմ կողքով, Տեսար արյան մեջ, անօգ ու տկար Մահվան ձեռները համրորեն բռնած…. -Ապրի՛ր,- ասացիր, Թանկ ես ինձ համար։
  • Աղոթարան

    Աղոթարան

    18.02.2020| 09:35
    Մթու­թ­յան մի­ջով ա­փերս սա­ռած Դեպ քեզ եմ մեկ­նում` ան­կեն­դան ու լուռ, Կեն­դա­նի ջրից մի ումպ ա­նե­լու, Ա­նա­պա­տում այս չմո­լոր­վե­լու:
  • Աղոթարան

    Աղոթարան

    14.02.2020| 00:06
    Դու ա­ռողջ­նե­րին պետք չես, Տե՛ր, բնավ, Կա­ղերն ու խու­լերն են դե­պի Քեզ վա­զում։
  • Աղոթարան

    Աղոթարան

    11.02.2020| 00:11
    Տուր մեր ոտ­նա­տե­ղը մեզ, Տեր, Խոս­տու­միդ հար­մար, Տուր մեզ ամ­րու­թ­յուն` Քայ­լե­լու այս տաք ա­նա­պատ­նե­րով:
  • Աղոթարան

    Աղոթարան

    07.02.2020| 00:14
    Սպա­սում­նե­րի ա­ռա­վոտ­նե­րը Կր­կին լուռ դո­ղով ծե­ծում են դու­ռը։ Հե­ռա­ցած­նե­րի ձայ­ներն են լս­վում Հալ­վող ձյու­նե­րի տաք հա­լոցք­նե­րում:
  • Աղոթարան

    Աղոթարան

    04.02.2020| 00:03
    Լույս ա­րե­գա­կան` հա­վատ­քի խո­րան. Քո ո­ղոր­մա­ծու­թ­յան դռ­ներն են բաց­վում Այս ա­ռա­վո­տ­յան:
  • Աղոթարան

    Աղոթարան

    31.01.2020| 09:43
    Ա­մե­նա­կա­րող, Ի­ցիվ լսեինք ձայնդ կեն­դա­նի, ՈՒ մարմ­նա­վոր ծանր կեր­պե­րից, Մեր հո­գուն իջ­նող խա­վա­րի մե­գից Զատ­վեինք մի պահ: